LIEVE JOLANDA,
Ja wat ga je schrijven voor je zus die bijna 50 JAAR word?
Ik die je al 46 jaar kent, we hebben in al die jaren al zoveel meegemaakt.
Ik ga er gewoon aan beginnen.
Jolanda is geboren en wat waren mijn ouders trots en haar oma van dijk ook want die kreeg haar eerste kleindochter. Net als zoveel familieleden die daar grief gebruik van maakte om haar te vragen om bruidsmeisje te zijn.
En toen kwam ik eindelijk. Een ZUSJE werd geboren. Soms leuk soms niet, zoals dat hoort te gaan met zusters. Na een rustige jeugd met veel plezier( soms niet) werd de band steeds sterker en dat omdat we allebei ouder werden. Nog hechter werd het nadat onze ouders er niet meer waren. Dan ben je ineens met z’n twee over van een gezin. Maar we zij daardoor super sterk geworden samen.
We lachen veel, janken samen en delen veel samen.
Onze eerste vakantie samen naar Amerika zo gezellig en Isla Margarita. Samen winkelen de bioscoop ,bedenken hoe je dingen gaat opknappen, ideeën delen, operaties doorstaan, werk perikelen overleven enz.
Mijn gezin groeide uit met Djuna en Boaz.
Daar gaan we regelmatig mee op pad. Samen een weekend weg, attractie parken, oppassen opdienen monsters, slaapfeestjes bij jullie thuis, winkelen, koffie drinken, lunchen in een stad, samen naar de Wala, tijdje samen hardgelopen. En noem nog maar een heleboel op. 46 jaar is ook al een. HELE tijd, en we gaan voor nog langer samen toch ZUSSIE??
OP NAAR NOG VELE JAREN SAMEN
Liefs en dikke knuffel, je zusje ️
Je neefje Boaz en nichtje Djuna hebben ook iets liefs en leuks voor je geschreven:
